-
1 geniusz
Ⅰ m pers. (G pl geniuszów a. geniuszy) 1. (osoba) genius- geniusz muzyczny/wojenny a musical/military genius2. Mitol. genius Ⅱ m inanim. sgt (G geniuszu) genius- w bitwie pod Waterloo zawiódł geniusz wojenny Bonapartego Napoleon’s military genius failed him at Waterloo- nikt nie odmawia Bachowi geniuszu muzycznego nobody can deny Bach’s musical genius* * *-a; -e; gen pl -y lub -ów; m* * *mpGen. -a Gen.pl. -y l. -ów (człowiek nieprzeciętnie zdolny, utalentowany)1. genius.2. mit. genius, guiding spirit.miGen. -u (= genialność) genius.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > geniusz
Перевод: с польского на английский
с английского на польский- С английского на:
- Польский
- С польского на:
- Английский
